10g proof
در زمان خرید تجهیزات پزشکی برای آمبولانس احتمالا با این مورد مواجه شده اید که فروشنده اعلام می کند ، این دستگاه دارای نگهدارنده (هولدر) 10g می باشد. در این نوشته به شرح این ویژگی می پردازیم .
اصطلاح 10g proof براساس استاندارد EN1885 و EN1789 به این معنی است که :
کلیه نگهدارنده های تجهیزات پزشکی ،کادر درمانی و بیمار (شامل کمربندهای ایمنی ، نگهدارنده های تجهیزات ، صندلی ، قفل درب کشوها و قفسه ها و....) باید این قابلیت را داشته باشند که اگر در معرض شتاب 10 برابر شتاب گرانش (g) در هر جهتی قرار گرفتند ، آن وسیله از پرتاب شدن افراد -تجهیزات جلوگیری کند .
بند 4-5-9 استاندارد ملی 4374 در مورد سامانه های نصب تجهیزات کابین بیمار این الزام را اینگونه توضیح می دهد :
متن استاندارد :
" تمامی افراد و اقلام یعنی وسایل ، تجهیزات و اشیایی که به صورت معمول در آمبولانس حمل می شوند ، باید جهت جلوگیری از پرتاب شدن هنگام شتاب گیری /ازدست دادن شتاب 10g در حرکات رو به جلو ،عقب ، چپ ، راست وعمودی مهار نصب و یا جاسازی شود .
هنگام شتابگیری /ازدست دادن شتاب ، مسافت طی شده توسط شخص یا اقلام نباید ایمنی اشخاص را در آمبولانس جاده ای به مخاطره می اندازد.
بعد از وقوع این شتاب گیری/از دست دادن شتاب ، موارد ذیل باید بررسی شود :
الف : هیچ یک از اقلام نباید دارای لبه های تیز باشد یا ایمنی اشخاص داخل آمبولانس را به مخاطره اندازد .
ب : بیشینه مسافت طی شده توسط برانکار و هر یک از اقلام که توسط مجموعه نگهدارنده حفاظت می شوند نباید بیش از 150 میلیمتر جابجا شود . جابجایی بیمار در طول آزمون ممکن است بیشتر از 150 میلیمتر باشد .
پ : باید امکان خروج همه اشخاص داخل آمبولانس بدون استفاده از تجهیزات که در آمبولانس موجود است ،وجود داشته باشد ."
متن استاندارد توضیح این قابلیت وادامه روش آزمون 10g را ارائه می دهد .
نکته مهم این الزام این است اگر تجهیزات و سامانه های نگهدارنده فاقد استحکام در برابر شتاب 10g باشند خود آن وسایل در هنگام تصادف یا عملیات اورژانس می توانند عامل حادثه ساز بوده و سلامت کادر درمانی و بیمار را به مخاطره بیاندازند .
شرکتهای سازنده تجهیزات پزشکی آمبولانسی دارای خط تولید جداگانه برای محصولات ویژه آمبولانس می باشند وطراحی دستگاه ها از نظر مقاومت در برابر ضربه ، رطوبت و شرایط محیطی متفاوت بوده و داراری نگه دارنده های با مقاومت 10g و قابلیت جاگذاری وخارج سازی دستگاه هستند. ارگونومی طراحی این دستگاه ها براساس شرایط کار در فضای محدود آمبولانس و ویژگی های خاص خدمات در آمبولانس می باشد . طراحی این دستگاه ها برای استفاده در اروپا باید با استانداد EN1789 -EN1885 انطباق کامل داشته باشد . این ویژگی ها در اکثر تجهیزات سبب افزایش قیمت تمام شده و به تبع آن قیمت نهایی نسبت به تجهیزات هم رده یا مشابه کلینیکی می گردد .
متاسفانه بسیاری از تجهیزاتی که امروزه در داخل آمبولانس های کشور مورد استفاده قرار می گیرد ، فاقد این نوع نگهدارنده ها هستند ،و استفاده از دستگاه ها و تجهیزات طراحی شده جهت استفاده در کلینیک در آمبولانس موضوع شایعی است . یکی از دلایل عمده این مسئله اختلاف قیمت تقریبا دو برابر ذکر شده در بالا است. البته نقش مسائل فرهنگی ، ضعف آموزش و ساختار فکری مصرف کنندگان نسبت به مسائل در این موضوع را نمتوان کم دانست .
استفاده از دستگاه های کلینیکی به جای دستگاه های آمبولانسی علی رغم خطرات نگهدارنده استاندارد ، سطح کیفی ارائه خدمات
درمانی را نیز پایین می آورد . دستگاه های کلینیکی برای کار در شرایط محیطی پایداراز نظر دما ، رطوبت و نور طراحی شده اند .در حالی که دستگاه های آمبولانسی با دید به تغییرات لحظه ای شرایط محیط طراحی شده اند ، این موضوع می تواند تشخیص و یا درمان را بواسط تغییر شرایط محیطی دچار مشکل اساسی نماید .
همانطور که در ابتدای متن شرح داده شد ، 10g تنها مربوط به نگهدارنده های تجهیزات نیست و تمام تجهیزات کابین بیمار از جمله صندلی ها ، کمربندهای ایمنی ، قفل قفسه هاو کشو ها را نیز شامل می شود .
استفاده از قفلهای مگنتی و یا قفلهای مربوط به کابینتها و کمد های خانگی متاسفانه نمی توان مورد تایید کارشناسان باشد ، زیرا در هنگام اعمال شتاب 10g نمی تواند از بازشدن درب کشوها و قفسه ها جلوگیری نماید . در برخی موارد در عبور از پیچهای جاده نیز درب کشوها یا قفسه مهار شده با قفلهای غیر استاندارد بازمیشنود و سبب ایجاد خطر حاصل سقوط یا پرت شدن تجهیزات داخل آنها می گردد.
10g proof بودن تجهیزات و قطعات داخل کابین بیمار بخش مهمی از الزامات ایمنی مربوط به آمبولانس می باشد که متاسفانه کمتر به آن توجه می گردد . عدم استفاده از استراکچر فلزی متصل به خودرو پشت قفسه ها ، نصب مستقیم قطعات کابین و نگهدارنده های تجهیزات روی بدنه خودرو ، عدم استفاده از قفلهای استاندارد جهت کشوها و قفسه ها ، عدم استفاده از تجهیزات طراحی شده جهت کار در آمبولانس ، عدم نصب اصولی کمربندهای ایمنی صندلیها ، عدم استفاده از کمربند ایمنی توسط کادر درمان و ثابت سازی بیمار با استفاده از کمربند های ایمنی برانکار روی برانکار همه و همه بخشی از این الزام و رعایت مسائل ایمنی مربوط به آن است که در مورد آن کمی بی توجهی شده است .
هدف از نوشتن این یادداشت ارائه اطلاعات آکادمیک نیست بلکه هدف آن است تا مصرف کننده نهایی آمبولانس، با دید بازتری در زمان خرید محصول مورد نظر خود را انتخاب کند .تا آمبولانس بتواند ناجی بیمار باشد تا عامل اسیب به بیمار و کادر درمان .
فارق از نگاه انسانی ، و با دید صد درصد مادی نیز خرید تجهیزات استاندارد آمبولانسی با قیمت بالاتر و یا آمبولانس باکیفیت با قیمت بالاتر، باعث کاهش ریسک حادثه در زمان عملیات اورژانسی شده و هزینه آن به مراتب کمتر از هزینه خسارات ناشی از تجهیزات و آمبولانس بی کیفیت مانند دیه و... می باشد .
Save a life